از جمله چالش‌هایی که تولیدکنندگان در این صنعت با آن مواجه هستند، نبود ثبات در بازار و بالا بودن قیمت‌های تمام شده و مشکل تهیه مواد اولیه است که به شدت روی تنوع محصولات، به‌روزآوری و استفاده از فناوری‌های نوین در محصولات تاثیر می‌گذارد.
از سمت مصرف‌کننده نیز جدای از بحث قیمت تمام شده که به صورت نامتعارفی در حال افزایش است، نبود محصولات سایر کشورها در بازار ایران که باعث ایجاد انحصار در بازار داخلی می‌شود و محدودیت‌هایی را برای مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کند، از مشکلات این صنعت است. متاسفانه به‌جای اینکه تنوع محصولات و قدرت خرید مصرف‌کننده با گذشت زمان افزایش پیدا کند، در سال‌های اخیر با کاهش چشم‌گیری روبه‌رو بوده است.
یکی دیگر از چالش‌های مورد بحث، همواره میزان استفاده از فناوری در این صنعت است. در حال حاضر رشدی که انتظار می‌رود در صنعت لوازم خانگی اتفاق بیفتد، شاهد نیستیم. برای مثال، اگر میزان رشد محصولات لوازم خانگی را نسبت به سال‌های گذشته مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که این رشد در سال‌های گذشته حتی با وجود رقبای خارجی -که اغلب کره‌ای هستند- بیشتر بوده است. اما چند سالی می‌شود که این رشد متوقف شده است. در واقع این روزها کسی ریسک سرمایه‌گذاری در محصولات جدید را به جان نمی‌خرد. زیرا آینده بازار بسیار گنگ و مبهم است. در این شرایط تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند، هر آنچه را که تاکنون تولید کرده‌اند در بازار عرضه کنند.
از طرفی هم تحریم‌ها و سوءمدیریت از جمله چالش‌هایی هستند که در صنعت لوازم خانگی وجود دارند. البته به نظر من سومدیریت همواره مشکل جدی‌تری به حساب می‌آید. با اینکه مساله‌ای مانند تحریم را نمی‌شود انکار کرد و اثراتش بر صنعت لوازم خانگی را نادیده گرفت، اما سوءمدیریت به مراتب ضربه بیشتری را به این صنعت وارد کرده است.
در این شرایط، مهم‌ترین خواسته من و تمام فعالان صنعت لوازم خانگی از دولت، ایجاد ثبات در بازار و اقتصاد کشور است. وقتی شرایط بازار و عواملی مانند قیمت دلار، صادرات و واردات و مواردی از این دست ثابت و قابل اطمینان باشند، تولیدکننده هم می‌تواند برنامه‌های درازمدت و ریسک‌پذیر خود را اجرا کند. در غیر اینصورت تولیدکنندگان سعی می‌کنند طوری کار را پیش ببرند که کمترین میزان ریسک را داشته باشد. اگر دولت ثبات اقتصادی را در بازار ایجاد کند، هم تولیدکننده و هم مصرف کننده از آن نفع می‌برند.
متاسفانه در بخش شرکت‌های دانش‌بنیان در صنعت لوازم خانگی هم خیلی تخصصی کار نمی‌شود. خیلی از شرکت‌ها بوده‌اند که برای به‌دست آوردن منفعت و امتیاز، محصولاتی تولید کرده‌اند اما محصول تولید شده، دانش‌بنیان نبوده است. الان برخی از تولیدکنندگان مطرح هم هستند که مراکز مهندسی‌شان را به‌عنوان شرکت‌های دانش‌بنیان معرفی کردند اما به دلیل محدودیت‌هایی که در بازار وجود دارد، نتوانستند اثر لازم را بر این صنعت بگذارند. اکثر اوقات تولیدکنندگان ایده‌های جالبی را مطرح می‌کنند اما ارزش این ایده‌ها زمانی خودش را نشان می‌دهد که به درصد قابل توجهی از تولیدات این شرکت‌ها تعمیم داده شود.